Bu sabah içimde sonsuz bir umutla açtım gözlerimi. Güneş yine söz verdiği saatte doğmuş ve gülümsüyor yeryüzüne. Uzaklardan bir yunus çığlığı geliyor, bir martı havalanıyor sudan, bir deniz kızının saçları vuruyor kıyıya ve gün doğuyor. 

Ellerimde tuttuğum bir çiy tanesi güzelliğinde ve serinliğindeki umutlarımla başlıyorum bugüne ve şöyle diyorum:“Her şey güzel olacak!”

Çocuk olmak geliyor içimden bugün. Sokaklarda akşama kadar oynamak, pamuk şeker yemek, ip atlamak ve yüzümdeki kirlere inat gülümsemek özgürce...

Evet kararlıydım; çocuk olacaktım.Üstümün kirleneceğini düşünmeden uzanabilecektim çimlere...

Penceremi açıp dışarı seyretmeye başladığımda, bizim mahallenin çocuklarının çoktan oyuna daldığını gördüm.Bir an için kendimi bundan beş yıl öncesinde buldum. Bundan beş yıl önce...Ilık bir ilkbahar günüydü. İçimde çocuk olmanın sevinciyle koşturuyordum mahallemizin sokaklarında. Kendimizce ürettiğimiz oyunlarla coşkusunu yaşıyorduk ilkbaharın.Bir canavar misali birbirimizi kovalayıp duruyorduk.O an nerden bilebilirdim ki bir başka canavarın beni yakalayıp hayatımı mahvedeceğini? Evet, bu canavar farklıydı.İçinde sonsuz bir umut ve yüzünde çocukça bir gülümseme yoktu. İşte bu yüzden benim sakat kalmama ve umutlarımın tükenmesine neden oldu. Oysa ne kadar çok isterdim umutlarımı onun avuçlarına bırakmayı ve yok etmeyi o canavarı. Belki bir alkol, belki de uykusuzluktu onu canavar yapan.Birden bir fren sesiyle irkildim hayal dünyamdan. Topunu almak için karşıya geçmeye çalışan mahallemizin haylazlarından Ali de teslim olmak üzereydi acımasız canavarın kollarına. Kimbilir daha kaç Ali tanışacaktı bu canavarın korkunç yüzüyle... Oysa ben bunu hiç istemiyordum. Kimsenin benim gibi olmasını istemiyordum.Çocukça, özgürce, bıkmadan, yorulmadan koşabilmeli Aliler, çocukluklarını doya doya yaşayabilmeli ve hep bir umut taşıyabilmeli minicik yüreklerinde.Daha yaşanılası bir dünya için artık birileri “dur!” demeli bu canavara...

Bugünde güneş yine söz verdiği saatte doğmuştu. Ama artık benim karanlık dünyamı aydınlatmaya yetmiyordu gücü. Anlamını yitirmişti. Güneşin ve her güzel şeyin hayatımızdaki anlamını yitirmemesi için:

“TRAFİK CANAVARINA HAYIR!”

Kadriye AKGÜL
Söke Hilmi Fırat Anadolu Lisesi Öğrencisi
AYDIN